Genieten, genieten en nog eens genieten!!
Door: marlies hulstijn
Blijf op de hoogte en volg Marlies
24 Januari 2011 | Suriname, Paramaribo
Ei alamala,
Fa waka? (Hoe gaat het?) In Suriname gaat alles in elk geval top! Nog maar 6 dagen en dan ben ik al weer terug in het koude kikkerlandje. Het komt nu wel heel dicht bij en op dit moment doe ik vooral de dingen die ik nog even wil doen voor ik op het vliegtuig naar Nederland stap.
Vorige week donderdag heb ik mijn stage op de Saronschool afgerond. Ik heb de laatste gesprekken met ouders en kinderen gevoerd en gezorgd dat de kinderen verder begeleid kunnen worden bij een andere maatschappelijk werker of instelling.
Met de kinderen heb ik mijn stage afgesloten door iets te doen wat zij leuk vinden, zoals een potje kaarten of een game spelen op mijn laptop met natuurlijk iets lekkers erbij. Niet alleen de kinderen vonden het jammer dat ik wegging, maar ook de leerkrachten. Ze waren erg tevreden over mij en vroegen nog wanneer ik terug kwam. Dat was wel leuk om te horen!
Morgenmiddag krijg ik mijn beoordeling van mijn begeleidster in Suriname, dus dat is wel spannend, ben benieuwd!
Natuurlijk heb ik naast stage ook weer genoeg leuke dingen gedaan.
Vrijdag 2 weken geleden ben ik met Sanne, Nicole, Annelies, Janina en Barbara een dagtrip wezen doen naar de Brownsberg, op slechts 2 uur reizen van Paramaribo. Het laatste stuk moesten we met de bus de berg op en ik hield mijn hart vast, want onderhand heb ik wel ervaring met bussen die vast blijven zitten in de modder. En jawel hoor, op den duur zat de bus muurvast in de modder en had ik een paniekerige Sanne achter mij die te veel uit het busje naar het ravijn keek. Het was toch wel erg lache en aangezien we niet met de bus meer omhoog konden, zijn we de rest maar gaan lopen. De tocht voerde ons naar de Leo- en Irenevallen. Weliswaar weer een pittige wandeltocht met veel geklim en geklauter, maar het zag er weer erg mooi uit. Ze waren wel minder spectaculair dan de Blanche Marie vallen, maar het was zeker leuk!
Die dag erna ben ik met Nanneke, Simone, Alice en Nicolet op een Surinaams feest geweest. Denis, een jongen die wij kennen van de Blanche Marie, was dat weekend jarig en wij waren ook uitgenodigd. Hij had voor ons een heel weekend uitgestippeld wat we gingen doen. Eerst gingen we om 9 uur met de boot varen om dolfijnen te spotten. Dolfijnen schijnen af te komen op muziek, dus gingen wij luid Nederlandse liederen zingen. Of het nou aan onze zangkunsten lag of niet, maar ze lieten zich zien! Het was echt heel mooi om die dolfijnen zo mooi boven het water te zien. Na de dolfijnentour gingen we nog even naar Braamtspunt, soort van strandje dat grenst aan de Atlantische Oceaan. Het was er niet heel mooi en je kon bij de rand van het water heel diep wegzakken in de klei, tot over de knie. Toen ik dat zag ben ik maar ver van de rand vandaan gaan lopen. Eenmaal terug in Paramaribo gingen we met de bus richting de Carolinabrug, waar we de nacht ook zouden doorbrengen. De Carolinabrug is een aantal jaren geleden al verwoest doordat een (waarschijnlijk) dronken schipper expres tegen de brug zou zijn aangevaren. Zoals alles dat in Suriname kapot gaat, is die brug dus ook niet gemaakt doordat ze er de moeite niet voor nemen of er geen geld voor is. Onderweg haalden we nog wat vrienden van Denis op, waaronder Jan (ja Ruben, de Joran van der Sloot look-a-like) en nog wat Surinamers.
Het was erg gezellig met veel eten, (drank)spelletjes, muziek en gedans. De volgende dag was vooral een bijkomdag van de vorige, dus lekker luieren in de zon aan het water, spelletjes spelen en heb ik nog met een Surinamer op een waterscooter gereden.
Wat best bijzonder was, was dat dit weekend geheel kosteloos was. De ‘echte’ Surinamers vinden het gewoon leuk om een feest te geven en sparen gewoon heel lang om zo’n feest te kunnen betalen en dan is ook iedereen welkom.
Vorige week dinsdag was Nicolet jarig en hebben we natuurlijk taart gegeten. ’s Avonds ging Nicolet met een paar huisgenoten uit eten bij een pannenkoekrestaurant, maar wat ze niet wist, is dat wij allemaal met haar uit eten zouden gaan als verrassing. Zonder dat ze het wist gingen wij al eerder met de taxi om haar daar op te wachten. Jeffrey onze taxichauffeur vond het maar raar. Die dacht dat als Nicolet ons niet had uitgenodigd voor het etentje, ze deze verrassing waarschijnlijk helemaal niet leuk vind. Verstopt achter de menukaarten zaten we ze op te wachten. Het was een erg grappig gezicht, Nicolet dacht nog; ‘nou die mensen zitten ook gezellig aan tafel met hun hoofden verstopt achter de menukaart.’ Gelukkig vond ze de verrassing erg leuk en hebben we lekker gegeten.
Afgelopen zondag zijn we ook voor Nicolets verjaardag naar de botanische tuin geweest. Daar kregen we een rondleiding en een high tea. De rondleiding door de tuin was erg mooi met een leuke uitleg over de geschiedenis.
Ik weet nu ook waarom de Surinaamse mannen zo vaak ‘pssst’ roepen naar vrouwen. Dit komt nog uit de tijd van de slavernij. Mannen en vrouwen leefden toen apart en mochten niet met elkaar communiceren, zelfs hun naam noemen mocht niet.
Als een man een vrouw leuk vond zei hij dan ‘psst’ om zo haar aandacht te krijgen en de manier waarop ze op dat ‘ppsst’ reageert geeft aan in hoeverre ze interesse heeft in de man. Dat was wel interessant om te horen waar dat vandaan komt.
De high tea was ook erg lekker met verschillende soorten thee, sandwiches, hartige- en zoete hapjes. Ik zat daarna ook echt bomvol en moest thuis eerst uitbuiken!
Het is nog steeds erg raar dat dit de laatste week in Suriname is. De tijd is super snel gegaan en ik zal het ook zeker wel missen. Maar ik kijk ook wel erg naar uit om weer terug te gaan naar Nederland en daar mijn eigen vertrouwde leventje weer op te pakken. Deze week ga ik nog heel heel heel veel genieten van alles hier en doe ik de laatste dingen die ik nog wil doen.
Morgen gaan we naar de Parbobier fabriek, waar we een rondleiding krijgen. Woensdag en donderdag ga ik nog op trip, ook weer met Denis. Ik ga dan met hetzelfde groepje naar Bigipan, een natuurreservaat vlak bij Nieuw-Nickerie. Het schijnt ook één van de mooiste plekken van Suriname te zijn. Ik ben erg benieuwd en heb er weer veel zin in.
Donderdag voor de laatste keer naar de Havanalounge om te salsa dansen, vrijdag voor de laatste keer naar La Caff en houden we nog een barbecue. En dan stap ik zaterdag in het vliegtuig om 18.15 uur en zal ik 07.15 uur Nederlandse tijd landen op Schiphol!
Dit zal ook mijn laatste reisverslag zijn vanuit Suriname. Ik vond het erg leuk om jullie reacties te lezen op mijn reisverslagen en jullie mails en kaartjes te krijgen! Ontzettend bedankt daarvoor!
Voor foto’s kijk op:
http://picasaweb.google.com/105977152758299414324/Week16#
http://picasaweb.google.com/105977152758299414324/Week17#
Brasa
Marlies
Fa waka? (Hoe gaat het?) In Suriname gaat alles in elk geval top! Nog maar 6 dagen en dan ben ik al weer terug in het koude kikkerlandje. Het komt nu wel heel dicht bij en op dit moment doe ik vooral de dingen die ik nog even wil doen voor ik op het vliegtuig naar Nederland stap.
Vorige week donderdag heb ik mijn stage op de Saronschool afgerond. Ik heb de laatste gesprekken met ouders en kinderen gevoerd en gezorgd dat de kinderen verder begeleid kunnen worden bij een andere maatschappelijk werker of instelling.
Met de kinderen heb ik mijn stage afgesloten door iets te doen wat zij leuk vinden, zoals een potje kaarten of een game spelen op mijn laptop met natuurlijk iets lekkers erbij. Niet alleen de kinderen vonden het jammer dat ik wegging, maar ook de leerkrachten. Ze waren erg tevreden over mij en vroegen nog wanneer ik terug kwam. Dat was wel leuk om te horen!
Morgenmiddag krijg ik mijn beoordeling van mijn begeleidster in Suriname, dus dat is wel spannend, ben benieuwd!
Natuurlijk heb ik naast stage ook weer genoeg leuke dingen gedaan.
Vrijdag 2 weken geleden ben ik met Sanne, Nicole, Annelies, Janina en Barbara een dagtrip wezen doen naar de Brownsberg, op slechts 2 uur reizen van Paramaribo. Het laatste stuk moesten we met de bus de berg op en ik hield mijn hart vast, want onderhand heb ik wel ervaring met bussen die vast blijven zitten in de modder. En jawel hoor, op den duur zat de bus muurvast in de modder en had ik een paniekerige Sanne achter mij die te veel uit het busje naar het ravijn keek. Het was toch wel erg lache en aangezien we niet met de bus meer omhoog konden, zijn we de rest maar gaan lopen. De tocht voerde ons naar de Leo- en Irenevallen. Weliswaar weer een pittige wandeltocht met veel geklim en geklauter, maar het zag er weer erg mooi uit. Ze waren wel minder spectaculair dan de Blanche Marie vallen, maar het was zeker leuk!
Die dag erna ben ik met Nanneke, Simone, Alice en Nicolet op een Surinaams feest geweest. Denis, een jongen die wij kennen van de Blanche Marie, was dat weekend jarig en wij waren ook uitgenodigd. Hij had voor ons een heel weekend uitgestippeld wat we gingen doen. Eerst gingen we om 9 uur met de boot varen om dolfijnen te spotten. Dolfijnen schijnen af te komen op muziek, dus gingen wij luid Nederlandse liederen zingen. Of het nou aan onze zangkunsten lag of niet, maar ze lieten zich zien! Het was echt heel mooi om die dolfijnen zo mooi boven het water te zien. Na de dolfijnentour gingen we nog even naar Braamtspunt, soort van strandje dat grenst aan de Atlantische Oceaan. Het was er niet heel mooi en je kon bij de rand van het water heel diep wegzakken in de klei, tot over de knie. Toen ik dat zag ben ik maar ver van de rand vandaan gaan lopen. Eenmaal terug in Paramaribo gingen we met de bus richting de Carolinabrug, waar we de nacht ook zouden doorbrengen. De Carolinabrug is een aantal jaren geleden al verwoest doordat een (waarschijnlijk) dronken schipper expres tegen de brug zou zijn aangevaren. Zoals alles dat in Suriname kapot gaat, is die brug dus ook niet gemaakt doordat ze er de moeite niet voor nemen of er geen geld voor is. Onderweg haalden we nog wat vrienden van Denis op, waaronder Jan (ja Ruben, de Joran van der Sloot look-a-like) en nog wat Surinamers.
Het was erg gezellig met veel eten, (drank)spelletjes, muziek en gedans. De volgende dag was vooral een bijkomdag van de vorige, dus lekker luieren in de zon aan het water, spelletjes spelen en heb ik nog met een Surinamer op een waterscooter gereden.
Wat best bijzonder was, was dat dit weekend geheel kosteloos was. De ‘echte’ Surinamers vinden het gewoon leuk om een feest te geven en sparen gewoon heel lang om zo’n feest te kunnen betalen en dan is ook iedereen welkom.
Vorige week dinsdag was Nicolet jarig en hebben we natuurlijk taart gegeten. ’s Avonds ging Nicolet met een paar huisgenoten uit eten bij een pannenkoekrestaurant, maar wat ze niet wist, is dat wij allemaal met haar uit eten zouden gaan als verrassing. Zonder dat ze het wist gingen wij al eerder met de taxi om haar daar op te wachten. Jeffrey onze taxichauffeur vond het maar raar. Die dacht dat als Nicolet ons niet had uitgenodigd voor het etentje, ze deze verrassing waarschijnlijk helemaal niet leuk vind. Verstopt achter de menukaarten zaten we ze op te wachten. Het was een erg grappig gezicht, Nicolet dacht nog; ‘nou die mensen zitten ook gezellig aan tafel met hun hoofden verstopt achter de menukaart.’ Gelukkig vond ze de verrassing erg leuk en hebben we lekker gegeten.
Afgelopen zondag zijn we ook voor Nicolets verjaardag naar de botanische tuin geweest. Daar kregen we een rondleiding en een high tea. De rondleiding door de tuin was erg mooi met een leuke uitleg over de geschiedenis.
Ik weet nu ook waarom de Surinaamse mannen zo vaak ‘pssst’ roepen naar vrouwen. Dit komt nog uit de tijd van de slavernij. Mannen en vrouwen leefden toen apart en mochten niet met elkaar communiceren, zelfs hun naam noemen mocht niet.
Als een man een vrouw leuk vond zei hij dan ‘psst’ om zo haar aandacht te krijgen en de manier waarop ze op dat ‘ppsst’ reageert geeft aan in hoeverre ze interesse heeft in de man. Dat was wel interessant om te horen waar dat vandaan komt.
De high tea was ook erg lekker met verschillende soorten thee, sandwiches, hartige- en zoete hapjes. Ik zat daarna ook echt bomvol en moest thuis eerst uitbuiken!
Het is nog steeds erg raar dat dit de laatste week in Suriname is. De tijd is super snel gegaan en ik zal het ook zeker wel missen. Maar ik kijk ook wel erg naar uit om weer terug te gaan naar Nederland en daar mijn eigen vertrouwde leventje weer op te pakken. Deze week ga ik nog heel heel heel veel genieten van alles hier en doe ik de laatste dingen die ik nog wil doen.
Morgen gaan we naar de Parbobier fabriek, waar we een rondleiding krijgen. Woensdag en donderdag ga ik nog op trip, ook weer met Denis. Ik ga dan met hetzelfde groepje naar Bigipan, een natuurreservaat vlak bij Nieuw-Nickerie. Het schijnt ook één van de mooiste plekken van Suriname te zijn. Ik ben erg benieuwd en heb er weer veel zin in.
Donderdag voor de laatste keer naar de Havanalounge om te salsa dansen, vrijdag voor de laatste keer naar La Caff en houden we nog een barbecue. En dan stap ik zaterdag in het vliegtuig om 18.15 uur en zal ik 07.15 uur Nederlandse tijd landen op Schiphol!
Dit zal ook mijn laatste reisverslag zijn vanuit Suriname. Ik vond het erg leuk om jullie reacties te lezen op mijn reisverslagen en jullie mails en kaartjes te krijgen! Ontzettend bedankt daarvoor!
Voor foto’s kijk op:
http://picasaweb.google.com/105977152758299414324/Week16#
http://picasaweb.google.com/105977152758299414324/Week17#
Brasa
Marlies
-
24 Januari 2011 - 20:11
Ans Baars:
Marlies wat heb je veel gezien en meegemaakt ik heb het gevolgd en klinkt prachtig allemaal. Ja hier in Nederland is het koud zal weer wennen zijn ,maar je hebt dit toch maar gedaan geniet nog van je laatste dagen daar en een goede reis terug
groetjes Ans -
24 Januari 2011 - 21:08
Annet:
Ja, het is al bijna zover. Bijna is je avontuur in Suriname afgelopen en ben je weer in het kleine/ koude Hengelo. We spreken snel af als je er weer bent! En geniet nog van je laatste dagen! Tot snel XXX -
24 Januari 2011 - 23:46
Simone:
Marlies!
Wat jammer dat je avontuur daar bijna voorbij is, maar zo te horen heb je wel erg genoten daar! En terecht:) Hopelijk heb je nog een fijne laatste week en geniet er nog ff van! Het is natuurlijk wel heel fijn dat je weer naar Nld komt snel! Zie je in Nld weer :) X -
25 Januari 2011 - 12:28
Lieke Hiddink:
Geniet nog even van je laatste 6 daagjes!
Raar dat het voor jullie allemaal al weer afgelopen is en ik pas op de helft ben! Kan me voorstellen dat je het fijn vindt om weer naar huis te gaan. Maar doe eerst nog even alles wat je wil doen daar, nu kan het nog!
Liefs Lieke -
25 Januari 2011 - 12:29
Lieke Hiddink:
Geniet nog even van je laatste 6 daagjes!
Raar dat het voor jullie allemaal al weer afgelopen is en ik pas op de helft ben! Kan me voorstellen dat je het fijn vindt om weer naar huis te gaan. Maar doe eerst nog even alles wat je wil doen daar, nu kan het nog!
Liefs Lieke -
25 Januari 2011 - 13:50
Suus:
Hee meissie!
Heb je Ellen de afgelopen dagen nog gezien? Ze zit daar nu ook weer :P
Geniet van je laatste tripjes en vind het erg fijn om te horen dat je stage ook goed is gegaan! Hoop je snel weer te zien als je bijgekomen bent van je vliegreis!
Laat je me weten wanneer je weer uitgerust bent en tijd hebt?
Liefs! (K) -
25 Januari 2011 - 14:33
Aafke:
He lieve Marlies!
Nog even met volle teugen genieten en je dan met alle liefde laten ontvangen in Nederland ;) We hebben de 5e gepland om bij te kletsen en te gaan stappen, we hopen dat je dan kunt en meegaat! ^^
Liefs, Aafke -
30 Januari 2011 - 14:57
Carla:
Jee Marlies, ben je al weer terug in Nederland. Wat heb ik enorm genoten van je verhalen en de prachtige foto,s. Deze maakte het verhaal steeds compleet. Ontzettend BEDANKT hiervoor en voor nu heel veel succes voor je verdere tijd op school. Het is geweldig wat je daar allemaal gepresteerd hebt en natuurlijk al die belevenissen die je daar hebt meegemaakt. Voor mij ben je echt een heldin en jij bent een enorme ervaring rijker in je leven. Geniet nog lekker na met je familie en ik hoop dat je snel weer kunt wennen aan de hectiek in dit Land en de snelheid waarin we leven. (gaat toch sneller dan je denkt). Nogmaals bedankt en de groeten van mij. Ik zal het missen!!!!
Carla -
30 Januari 2011 - 14:57
Carla:
Jee Marlies, ben je al weer terug in Nederland. Wat heb ik enorm genoten van je verhalen en de prachtige foto,s. Deze maakte het verhaal steeds compleet. Ontzettend BEDANKT hiervoor en voor nu heel veel succes voor je verdere tijd op school. Het is geweldig wat je daar allemaal gepresteerd hebt en natuurlijk al die belevenissen die je daar hebt meegemaakt. Voor mij ben je echt een heldin en jij bent een enorme ervaring rijker in je leven. Geniet nog lekker na met je familie en ik hoop dat je snel weer kunt wennen aan de hectiek in dit Land en de snelheid waarin we leven. (gaat toch sneller dan je denkt). Nogmaals bedankt en de groeten van mij. Ik zal het missen!!!!
Carla
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
