The first impressions
Door: Marlies
Blijf op de hoogte en volg Marlies
20 Oktober 2014 | Cambodja, Khett Siem Reab
Lieve Familie, vrienden en collega’s,
Het is nu eindelijk weer tijd voor een blogj, want dat is al veel te lang geleden, dus zet je maar vast schap en neem de tijd!
Vorige week donderdag stapte ik op het vliegtuig naar Cambodja, op weg naar Erik!
Ik heb een goede, comfortabele nacht vlucht gehad om de volgende dag te landen in Thailand. Ik had een overstap van 4,5 uur, dus tijd zat om uit te zoeken waar ik heen moest. In Thailand werd ik met een bus gebracht naar het vliegtuig, ongeveer 800 meter verder.
Mijn eerste gedachte toen ik dat vliegtuig zag was…’moet ik daar veilig mee reizen naar cambodja?’ Het was een klein, oud vliegtuigje, met een opstapje van een paar treden. Dat het vliegtuig vrolijk beschilderd was maakte een hoop goed
Eenmaal veilig geland in cambodja moest ik een visum zien te regelen. Ik kwam daar met al mijn formulieren die ik ingevuld had en vroeg om een workvisa, maar achteraf heb ik dus een toeristenvisum gekregen. Ik moest cash betalen, maar had dat niet, dus dat moest ik even pinnen bij een automaat. Heb 30 dollar betaald (hoorde achteraf dat het 25 dollar was, dus die 5 dollar kon die in de zak steken, dat is al het eerste begin van de corruptie hier)
Hierna kon ik gewoon verder en zag ik eindelijk Erik weer!
We reden in een tuktuk (een soort fietstaxi) naar zijn appartement. Onderweg zie je overal cambodjanen op scooters rijden. En het kan dan ook niet gek genoeg! Ik zie regelmatig scooters voorbij komen waar een hele familie op zit. Vader voorop, drie kinderen in het midden en mama achterop hahah!
Af en toe zie je een grote Lexus voorbij rijden, dat zijn altijd de Cambodjanen die voor de overheid werken of familie heeft die werkt voor de overheid. Dus waar al het geld naartoe gaat is al duidelijk.
Het verkeer is hier ontzettend chaotisch! Overal halen mensen elkaar in, linksom of rechtsom, maakt niet uit. De cambodjanen rijden niet hard, dus dat scheelt, Erik daarentegen heeft meestal de vaart er wel in haha! Ik heb zelf nu ook een fiets gehuurd en kan binnenkort ook één lenen van een collega, dus dat is chill. Een scooter durf ik nog niet aan:P
De eerste avond heb ik een paar collega’s van Erik ontmoet in een bar. 2 Nederlanders, 1 engelse en een cambojaanse collega. Allemaal hele aardig mensen die je betrekken in het gesprek.
Het weekend heeft Erik me wat rond getourd in Siem Reap en laten zien waar ik alles een beetje kan vinden. Ik begin dat nu een beetje te onthouden, want eerst moet mijn richtingsgevoel opgang komen haha. We zijn naar de lokale markt geweest, de beste die er is. Ze verkopen er van alles, van kleren, frutsels, hoeden, tassen tot fruit, vis, vlees en groente. Het vlees en vis ligt gewoon open en bloot op een tafel die waarschijnlijk nooit schoongemaakt wordt en de vliegen weten er wel raad mee. We hebben nog getwijfeld om een varkenshoofd incl de vliegen mee te nemen, maar toch besloten dit niet te doen;)
We zijn ook naar de lucky mall geweest. Ze hebben daar een winkel waar ze allerlei soorten goede westerse kleding hebben. Hier verkopen ze kleren en schoenen tegen stuntprijzen, omdat het kleren zijn waar iets mee is, bijv een verkeerde maat laten drukken of een verkeerde knoop erop gezet. Gewoon goede kleren van allerlei soorten merken als C&A, Zara, D&G of Prada, zo zag ik een mooie spijkerbroek voor omgerekend 13 euro, helaas niet in mijn maat. De kleren worden elke week vervangen dus als ik wil kan ik me elke week uitleven
Erik heeft me ook al kennis laten maken met de shakes en juices van verschillende soorten fruit. Mijn favoriet tot nu toe is de pineappleshake. Echt heerlijk, en als ze geen pineapple meer hebben dan zie je ze vlug even naar de markt gaan;)
Ook het eten en de cocktails zijn hier heel erg lekker en super goedkoop! Ze eten hier voornamelijk fried rice, waar je tig varianten op hebt. Smaakt echt heel erg goed en overal wordt het wel net iets anders klaargemaakt, dus de ene keer smaakt iets beter dan de andere, hoewel ik tot nu toe alles lekker vind
Ze hebben hier verder ook gewoon westers eten, als pasta, mexicaans, pizza ed. Dus genoeg varatie!
Erik kan nog wel eens lekker direct zijn en iets vragen op een serieuze toon, terwijl die gewoon aan het dollen is.. Zo waren we laatst aan het eten en had Erik zijn biertje op. Een ober vroeg of hij er nog één wilde, Erik zei ja. 10 minuten later had Erik nog niks. De ober er weer bij gehaald en Erik vroeg hoe het kan dat hij zijn biertje nog niet had, want hij vroeg zelf of hij er nog één wilde. De ober zei ‘ I’m sorry sir, I cannot listen’.
Dit kwam er zo grappig uit en waarschijnlijk vroeg hij het uit beleefdheid, maar verstond die gewoon niet wat Erik zei.
Ik kan nog veel meer vertellen, maar dat doe ik in een volgend blog, die misschien al wel heel snel hierna komt
Ik zal dan wat vertellen over Pactics en ons bezoek aan de tempels, wat echt schitterend was!
Liefs,
Marlies en Erik
Het is nu eindelijk weer tijd voor een blogj, want dat is al veel te lang geleden, dus zet je maar vast schap en neem de tijd!
Vorige week donderdag stapte ik op het vliegtuig naar Cambodja, op weg naar Erik!
Ik heb een goede, comfortabele nacht vlucht gehad om de volgende dag te landen in Thailand. Ik had een overstap van 4,5 uur, dus tijd zat om uit te zoeken waar ik heen moest. In Thailand werd ik met een bus gebracht naar het vliegtuig, ongeveer 800 meter verder.
Mijn eerste gedachte toen ik dat vliegtuig zag was…’moet ik daar veilig mee reizen naar cambodja?’ Het was een klein, oud vliegtuigje, met een opstapje van een paar treden. Dat het vliegtuig vrolijk beschilderd was maakte een hoop goed
Eenmaal veilig geland in cambodja moest ik een visum zien te regelen. Ik kwam daar met al mijn formulieren die ik ingevuld had en vroeg om een workvisa, maar achteraf heb ik dus een toeristenvisum gekregen. Ik moest cash betalen, maar had dat niet, dus dat moest ik even pinnen bij een automaat. Heb 30 dollar betaald (hoorde achteraf dat het 25 dollar was, dus die 5 dollar kon die in de zak steken, dat is al het eerste begin van de corruptie hier)
Hierna kon ik gewoon verder en zag ik eindelijk Erik weer!
We reden in een tuktuk (een soort fietstaxi) naar zijn appartement. Onderweg zie je overal cambodjanen op scooters rijden. En het kan dan ook niet gek genoeg! Ik zie regelmatig scooters voorbij komen waar een hele familie op zit. Vader voorop, drie kinderen in het midden en mama achterop hahah!
Af en toe zie je een grote Lexus voorbij rijden, dat zijn altijd de Cambodjanen die voor de overheid werken of familie heeft die werkt voor de overheid. Dus waar al het geld naartoe gaat is al duidelijk.
Het verkeer is hier ontzettend chaotisch! Overal halen mensen elkaar in, linksom of rechtsom, maakt niet uit. De cambodjanen rijden niet hard, dus dat scheelt, Erik daarentegen heeft meestal de vaart er wel in haha! Ik heb zelf nu ook een fiets gehuurd en kan binnenkort ook één lenen van een collega, dus dat is chill. Een scooter durf ik nog niet aan:P
De eerste avond heb ik een paar collega’s van Erik ontmoet in een bar. 2 Nederlanders, 1 engelse en een cambojaanse collega. Allemaal hele aardig mensen die je betrekken in het gesprek.
Het weekend heeft Erik me wat rond getourd in Siem Reap en laten zien waar ik alles een beetje kan vinden. Ik begin dat nu een beetje te onthouden, want eerst moet mijn richtingsgevoel opgang komen haha. We zijn naar de lokale markt geweest, de beste die er is. Ze verkopen er van alles, van kleren, frutsels, hoeden, tassen tot fruit, vis, vlees en groente. Het vlees en vis ligt gewoon open en bloot op een tafel die waarschijnlijk nooit schoongemaakt wordt en de vliegen weten er wel raad mee. We hebben nog getwijfeld om een varkenshoofd incl de vliegen mee te nemen, maar toch besloten dit niet te doen;)
We zijn ook naar de lucky mall geweest. Ze hebben daar een winkel waar ze allerlei soorten goede westerse kleding hebben. Hier verkopen ze kleren en schoenen tegen stuntprijzen, omdat het kleren zijn waar iets mee is, bijv een verkeerde maat laten drukken of een verkeerde knoop erop gezet. Gewoon goede kleren van allerlei soorten merken als C&A, Zara, D&G of Prada, zo zag ik een mooie spijkerbroek voor omgerekend 13 euro, helaas niet in mijn maat. De kleren worden elke week vervangen dus als ik wil kan ik me elke week uitleven
Erik heeft me ook al kennis laten maken met de shakes en juices van verschillende soorten fruit. Mijn favoriet tot nu toe is de pineappleshake. Echt heerlijk, en als ze geen pineapple meer hebben dan zie je ze vlug even naar de markt gaan;)
Ook het eten en de cocktails zijn hier heel erg lekker en super goedkoop! Ze eten hier voornamelijk fried rice, waar je tig varianten op hebt. Smaakt echt heel erg goed en overal wordt het wel net iets anders klaargemaakt, dus de ene keer smaakt iets beter dan de andere, hoewel ik tot nu toe alles lekker vind
Ze hebben hier verder ook gewoon westers eten, als pasta, mexicaans, pizza ed. Dus genoeg varatie!
Erik kan nog wel eens lekker direct zijn en iets vragen op een serieuze toon, terwijl die gewoon aan het dollen is.. Zo waren we laatst aan het eten en had Erik zijn biertje op. Een ober vroeg of hij er nog één wilde, Erik zei ja. 10 minuten later had Erik nog niks. De ober er weer bij gehaald en Erik vroeg hoe het kan dat hij zijn biertje nog niet had, want hij vroeg zelf of hij er nog één wilde. De ober zei ‘ I’m sorry sir, I cannot listen’.
Dit kwam er zo grappig uit en waarschijnlijk vroeg hij het uit beleefdheid, maar verstond die gewoon niet wat Erik zei.
Ik kan nog veel meer vertellen, maar dat doe ik in een volgend blog, die misschien al wel heel snel hierna komt
Ik zal dan wat vertellen over Pactics en ons bezoek aan de tempels, wat echt schitterend was!
Liefs,
Marlies en Erik
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
